اطلاعات روی لیبل خوشبو کننده

اطلاعات روی لیبل خوشبو کننده

از دوران باستان از عطرها برای پوشاندن بوها استفاده می شده است. روش ها و ترکیبات مختلفی در دو هزاره گذشته به دلیل توانایی هایشان در ایجاد رایحه های مطبوع یا از بین بردن بوهای نامطبوع در فضاهای داخلی استفاده شده است.

اینها اغلب با اعمال معنوی یا مذهبی (مانند استفاده از بخور) یا با مفاهیم بهداشت و بهداشت مرتبط بودند. محصولات مصرفی برای خوشبو کردن هوا در اواخر دهه 1800 ظاهر شدند [نیاز به منبع] که مصادف با ورود اولین عطرهای

مصنوعی بود. با این حال، محصولات مصرفی خوشبوکننده هوا برای اولین بار در دهه 1940 محبوبیت بیشتری به دست آوردند.

در سال 1939، Air Wick در ایالات متحده راه اندازی شد. این محصولات ادعا می کردند که با استفاده از کلروفیل، بوها را از بین می برند، نه فقط آنها را پنهان می کنند. در اوایل سال 1953، دانشمندان این سوال را مطرح می کردند

که آیا کلروفیل، که در آن زمان به عنوان یک خوشبو کننده بدن یا برای استفاده در زخم ها محبوب بود، واقعاً به عنوان یک خوشبو کننده فضایی عمل می کند. از سال 1947 تا 1951، این شرکت به ارزش 7 میلیون دلار از این و سایر انواع

خوشبو کننده هوا فروخت.

اولین محصول خوشبو کننده هوا

با فن در سال 1946 اختراع شد و توسط شرکت Surco با نام تجاری Air-Scent در سال 1948 منتشر شد.

در ایالات متحده، اسپری های آئروسل تجاری در سال 1948 معرفی شدند، [نیاز به منبع] بر اساس آنچه که یک فناوری نظامی برای توزیع حشره کش ها بوده است. محصول [کدام؟] مه خوبی از ترکیبات معطر را ارائه می دهد که برای

مدت زمان طولانی در هوا معلق می ماند.

در دهه 1950، بسیاری از شرکت‌ها شروع به افزودن مواد شیمیایی برای مقابله با بو به فرمول عطر خود کردند. این مواد شیمیایی که برای خنثی کردن یا از بین بردن بوها در نظر گرفته شده بودند، شامل استرهای غیر اشباع، پیش پلیمرها

و آلدئیدهای با زنجیره بلند بودند.

در دهه 1980، بازار خوشبوکننده‌های هوا به دلیل نگرانی در مورد تخریب لایه اوزون توسط کلروفلوئوروکربن‌ها (CFC) که به‌عنوان پیشرانه استفاده می‌شد، از آئروسل‌ها دور شد. بسیاری از روش‌های دیگر تحویل خوشبوکننده هوا از آن

زمان متداول شده‌اند، از جمله خوشبوکننده‌های هوا ویفر زیر صندلی، شمع‌های معطر، پخش‌کننده نی، پات‌پوری و محصولات گرمابخش.

اصول اولیه

خوشبو کننده های هوا عطر را به هوای فضاهای داخلی وارد می کنند یا به صورت قطراتی که به بخار تبدیل می شوند یا به عنوان مولکول های مواد تشکیل دهنده عطر که مستقیماً از یک منبع تبخیر می شوند. عطر در هوا پخش می شود

تا بوهای دیگر را بپوشاند یا بوی خاصی را معرفی کند.

مکانیسم های کنترل بو

خوشبو کننده هوا با رایحه ژل پایه

خوشبو کننده هوا اتوماتیک

مکانیسم های کنترل بوهای موجود در هوای داخلی را می توان به کلاس های مختلف دسته بندی کرد:

پوشاندن: ممکن است از یک بوی مطبوع برای غلبه بر بوهای ناخواسته استفاده شود.

جذب: جاذب هایی مانند زئولیت، زغال چوب فعال،  یا ژل سیلیکا ممکن است برای جذب ترکیبات تولید کننده بو استفاده شوند.

اکسیداسیون: ازن می تواند اکسید شده و منابع آلی بوی هوا را از بین ببرد.

ستبند شناسایی نوزاد– لیبل آزمایشگاهی– برچسب آزمایشگاهی– لیبل اثر گذار– لیبل شبرنگ – لیبل اسباب بازی– لیبل محصولات غذایی– لیبل صدفی– لیبل ترانسپارنت

لیبل متال– لیبل دیجی کالا – لیبل مواد شوینده– چاپ لیبل لبنیات– لیبل امنیتی– لیبل خردشونده– لیبل خودرویی