مچبند شناسایی بیمار خرد سال
شناسایی بیمار دو هدف دارد: اول، تعیین ایمن فرد به عنوان دریافت کننده قانونی درمان یا روش. ثانیاً، اطمینان حاصل شود که روشی که باید انجام شود به طور مؤثر همان چیزی است.
که بیمار به آن نیاز دارد (8). در عمل روزمره، می توان دریافت که شناسایی بیمار مرحله ای از مراقبت پرستاری است که توجه مناسبی به آن نمی شود،
اگرچه می تواند بر سایر مراحل تأثیر بگذارد و برای اطمینان از کیفیت و ایمنی خدمات ضروری است. ارائه شده است.
با توجه به جنبه های مطرح شده در خصوص اهمیت شناسایی صحیح بیمار و ارتباط آن با بروز خطا در مراقبت های بهداشتی و از سوی دیگر میزان کم اهمیت بودن
این امر در محیط های عملی، سوال تحقیق زیر مطرح شد. : آیا بیماران از مچ بند استفاده می کنند که شناسایی صحیح آنها را تضمین می کند؟
در نتیجه، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان استفاده از مچ بند در بین بیماران بستری در بخش های بستری در یک بیمارستان آموزشی انجام شد.
جامعه مورد مطالعه بیماران بستری در بخش های فوق الذکر بودند. نمونه به صورت غیر احتمالی تعریف شد و بیماران به راحتی انتخاب شدند.
در سال 2011، بیمارستان در مجموع 22112 اپیزود درمان بستری در این واحدها دریافت کرد(10). به منظور محاسبه نسبت استفاده صحیح از مچ بند شناسایی به گونه ای که واریانس
را به حداکثر برسانیم (تخمین اینکه 50 درصد از مچ بند به درستی استفاده می کنند)، با در نظر گرفتن حاشیه خطای پنج درصد و سطح اطمینان 95.
درصد، 385 مورد لازم بود. 385 مورد با توجه به تناسب فضاهای تخت واحدهای فوق با مجموع فضاهای تخت بیمارستان انتخاب شدند.
به عنوان معیار ورود، درمان بستری بیمار در بخش‌های بیمارستان فوق‌الذکر اتخاذ شد. بیمار تحت مشاوره سرپایی، بیماران مناطق ارائه دهنده جلسات تشخیص و درمانی،
بیماران جراحی سرپایی،
بیماران اورژانسی، بیماران از مرکز جراحی، بیماران از مرکز مراقبت های ویژه، و بیماران از مرکز زنان و زایمان، و همچنین آن دسته از بیماران حذف شدند.
بیمارانی که به هر دلیلی نتوانستند شرایط رضایت را امضا کنند.
جمع آوری داده ها طی پنج روز متوالی در نوامبر 2012 از طریق روش مشاهده ای، از طریق پر کردن پرسشنامه ساختاریافته ای که داده های مربوط به استفاده و شرایط مچ بند،
عناصر شناسایی به کار رفته در مچ بند و داده های شناسایی موجود در سوابق بیمارستانی بیمار. داده های مچ بند در ابزار تحقیق برای بررسی بعدی با داده های موجود
در پرونده بیمارستانی بیمار یادداشت شد. هنگامی که پس از جمع آوری داده ها مشاهده شد که بیماران بدون مچ بند هستند یا زمانی که در داده ها یا شرایط مچ بند بی نظمی وجود داشت،
به پرستاران مسئول بخش ها توصیه شد. هر بخش بستری تنها در یک نوبت و بدون هماهنگی قبلی مورد ارزیابی قرار گرفت.
از آنجایی که شامل متغیرهای طبقه‌ای بود، برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، محققین از آمار توصیفی با فراوانی مطلق (n) و فراوانی نسبی (%) استفاده کردند.
داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16.0 ذخیره و تجزیه و تحلیل شدند.
خرید دستبند شناسایی بیمار
این مطالعه پس از تایید کمیته اخلاق گروه تحقیقات و تحصیلات تکمیلی بیمارستان فوق الذکر به شماره 84-1203 انجام شد.
به دست آوردن داده ها از سوابق بیمارستان از طریق امضای شرایط رضایت برای استفاده از داده ها که در بیمارستان استاندارد شده بود توسط محقق مسئول مطالعه صورت گرفت.
برای جمع آوری داده ها، از شرکت کنندگان – بالای 18 سال خواسته شد تا شرایط رضایت را مطالعه و امضا کنند. شرایط رضایت خاصی برای بیمارانی که خردسال بودند ایجاد شد
که توسط والدین یا قیم آنها امضا شود. مطالعه حاضر نشان داد که از 385 بیمار مشاهده شده، 369 نفر (8/95%) مچ بند داشتند و 16 نفر (2/4%) مچ بند نداشتند.
از بیماران دارای مچ بند، مشاهده شده است که 83.9٪ (323) مطابق با آنچه در روش استاندارد عملیات موسسه (SOP) برای شناسایی بیمار تعیین شده است،
شناسایی شده اند، در حالی که 11.9٪ مطابقت نداشتند.
لیبل امنیتی چاپ لیبل امنیتی لیبل حرارتی امنیتی لیبل امنیتی اموال برچسب امنیتی ارزان چاپ لیبل امنیت اموال چاپ لیبل امنیتی خودرو
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.